Pchły stanowią jeden z najczęściej występujących problemów w życiu naszych czworonożnych pociech. Potencjalny dyskomfort może być preludium do poważnych schorzeń i licznych chorób (w tym APZS, Anemii, Tasiemczycy lub Riketsjozy), dlatego warto poznać kilka faktów w związku z możliwością nabycia tego pasożyta przez naszego psa.
Rzadkością jest, aby pchły u psa pojawiły się w wyniku „przeskoczenia” pasożyta z innego zwierzęcia. Najczęściej psy łapią tego pasożytniczego towarzysza z otoczenia – może to być ogród, park, plac zabaw, zwykły trawnik czy dom naszego znajomego, w którym któreś ze zwierząt także nabawiło się tego problemu. W momencie kiedy pchła wyczuje sprzyjające sobie środowisko, tj. odpowiednie ciepło, wibracje oraz dwutlenek węgla – wskakuje i zagnieżdża się w nim. Wszystkie powyższe cechy „środowiskowe” posiadają właśnie nasze czworonogi.
Paradoksalnie, pomimo że pchły masowo pojawiają się ok. miesiąca bądź dwóch po nastaniu ciepłej pogody, najniebezpieczniejszy okres dla psów w tej materii stanowi zima. Pchły u psa w zimowym okresie mnożą się w zastraszającym tempie dzięki odpowiednim warunkom, którym sprzyja przede wszystkim gorejący kaloryfer – warto o tym pamiętać, aby uczulić się na objawy wynikające z ugryzień pcheł o każdej porze roku.
Najnowsze komentarze